Μεγαλώνουν τα παιδιά γρηγορότερα;

Μεγαλώνουν τα παιδιά γρηγορότερα;

Κοινωνικά δίκτυα, ασφάλεια στο διαδίκτυο

Τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότεροι ενήλικες διαπιστώνουν ότι τα σημερινά παιδιά έχουν χάσει πια την αθωότητά τους, ότι δεν περνούν παιδική ηλικία, ότι ωριμάζουν πιο γρήγορα απ’ ότι θα έπρεπε. Η έρευνα από την άλλη δείχνει ότι μεγαλώνουν αργότερα απ’ ότι συνηθιζόταν παλαιότερα!

Αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι ότι τα παιδιά έχουν πρόσβαση σε ατέλειωτες πληροφορίες λόγω της ενασχόλησής τους με τα social media. Κάποιο από αυτό το περιεχόμενο είναι χρήσιμο, προάγει τη μόρφωσή τους, διευρύνει τις γνώσεις τους για τον κόσμο και τη ζωή μέσα από το προστατευμένο περιβάλλον του σπιτιού τους. Έτσι τα παιδιά γίνονται εξυπνότερα. Εύλογα, λοιπόν, οι ενήλικες εκπλήσσονται από τις γνώσεις, το πλούσιο λεξιλόγιο, τις χαριτωμένες “μεγαλίστικες” απαντήσεις ή κινήσεις ακόμα και παιδιών κάτω των 10 ετών.

Πιο έξυπνα, όμως, δεν σημαίνει απαραίτητα και πιο ώριμα. Βιολογικοί παράγοντες το αποκλείουν. Ο προμετωπιαίος φλοιός που ευθύνεται για την ανάπτυξη της κριτικής ικανότητας, τον έλεγχο των παρορμήσεων και τη ρύθμιση των συναισθημάτων δεν ολοκληρώνει την ανάπτυξή του πριν από την εφηβεία,  πράγμα που σημαίνει ότι τα παιδιά είναι ανίκανα να κρίνουν ή να αντιληφθούν τον κίνδυνο.

Ο  εγκέφαλος σε αυτές τις ηλικίες δεν έχει αποκτήσει ακόμα την ικανότητα να επεξεργάζεται το βίαιο ή σεξουαλικό περιεχόμενο με το οποίο έρχεται σε επαφή μέσω του διαδικτύου, με τον τρόπο που το πράττει ο εγκέφαλος ενός ενήλικα. Επομένως, τα παιδιά καλούνται να αντιμετωπίσουν τον κόσμο των ενηλίκων προτού να είναι αναπτυξιακά έτοιμα. Μιμούνται τις συμπεριφορές τους, με την ανοχή τους, χωρίς να αντιλαμβάνονται τις συνέπειες.

Ειδικοί προσπάθησαν να αποδείξουν τον πρώιμο χαμό της παιδικής ηλικίας, και τα στοιχεία δείχνουν ότι όσοι γεννήθηκαν μεταξύ 2000 και 2010 ολοκληρώνουν την εκπαίδευσή τους και φεύγουν από το σπίτι αργότερα από τις προηγούμενες γενιές, παρότι συμμετέχουν σε «ενήλικες» δραστηριότητες όπως το σεξ, νωρίτερα.

Υπάρχουν και άλλες πτυχές που θα πρέπει να αναλογιστεί κανείς. Πρώτον, ο κόσμος αλλάζει, η κοινωνία εξελίσσεται και δεν είναι απαραιτήτως κακό να “μεγαλώνουν” τα παιδιά γρηγορότερα. Δεύτερον, κάθε γενιά εξιδανικεύει τη δική της, θεωρώντας την πιο σωστή. Τρίτον οι αναμνήσεις μπορεί να έχουν απογυμνωθεί από τις αρνητικές χροιές, από τις σκοτεινές παραμέτρους και να φωλιάσουν στον νου παραποιημένες. Τέταρτον, κάθε κοινωνία έχει διαφορετική άποψη για το τι σημαίνει «μεγαλώνω» και πότε συντελείται αυτή η μετάβαση.

Η τεχνολογία έχει τα αρνητικά και τα θετικά της, όπως κάθε τι στη ζωή. Δεν χρειάζεται να δαιμονοποιείται. Ήρθε στη ζωή μας και θα μείνει και το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να την αποδεχθούμε και να προστατεύσουμε τα νεότερα άτομα, ανεξαρτήτως ηλικίας, να πλοηγούνται με ασφάλεια, να μαθαίνουν και να εξελίσσονται.

Δεν χρειάζεται να τους προσθέτουμε φόβους, απλώς να τα κατευθύνουμε ώστε να τη χρησιμοποιούν με σύνεση, παροτρύνοντάς τα παράλληλα να ζουν και έξω από τον ψηφιακό κόσμο.